در خلاصه مديريتي اين گزارش مي خوانيم : سرزمين به ‌عنوان يك پيكره واحد در طي زمان، دستخوش تغييرات است. اين تغييرات مي­تواند ناشي از فعاليت‌هاي انساني يا رويدادهاي طبيعي باشد. اما گاهي فعاليت­هاي انساني باعث تغييرات شگرف در سرزمين شده و سرزمين را به‌گونه‌اي تحت تأثير قرار مي­دهد كه بازگشت به وضعيت طبيعي به ‌سختي در آن امكان‌پذير است. اين وضعيت در خصوص تغييرات اقليمي به‌خوبي در سرتاسر جهان ملموس است و كشور ايران نيز از اين قاعده مستثنا نيست. درواقع تغييرات سرزميني در مرحله اول در تغييرات كاربري و پوشش اراضي نمود مي‌يابد. آگاهي از نسبت انواع و توزيع كاربري اراضي و به ‌موازات آن، تغييرات آن­ها در طول زمان براي برنامه‌ريزي و قانون­گذاري به‌ منظور استفاده بهتر از زمين، شناسايي نواحي و نقاط تحت فشار محيطي و ارزيابي توسعه ناحيه­اي اهميت بسزايي دارد. از آنجاكه تغيير در كاربري اراضي به ‌عنوان تغييرات برگشت‌ناپذيري تلقي مي­شوند؛ دسترسي به آمار و اطلاعات به‌روز و بهنگام شده و آگاهي از روند اين تغييرات از عوامل كليدي در برنامه‌ريزي‌ها، تصميم­گيري­ها و ابزار مديريت در هر سازماني است كه اين امر با كاربرد فرايند آشكارسازي تغييرات كاربري اراضي ميسر خواهد شد. مهم‌ترين موضوع براي برنامه­ريزان در مواجهه با تغيير كاربري سرزمين، فهم درست اين موضوع است كه گزينه‌ها و نتايج مرتبط ناشي از به‌كارگيري آنها چه تأثيري در آينده دارد.

اين گزارش در ۳۷ صفحه و با موضوعات متنوعي از جمله: ضرورت و اهميت پژوهش، روش پژوهش و  ... منتشر شده است.

لازم به ذكر است اين گزارش با همت  مصطفي كشتكار و با نظارت فرزام پوراصغر سنگاچين تدوين شده است.

دريافت فايل